Finally, All Souls Day is over...that was supposed to be held every 2nd of November. November 1 is the All Saints Day, a day for all the saints but as we practice, we honor our love ones who passed on the 1st. Oh well, it doesn't have to be on this day only...we have to remember them everyday, as much as possible. They were part of our lives...we would soon meet them (again?) on the other life.
I wasn't able to go home in our province to celebrate the holiday and visit the tombs of my Lolo, Lola, my sister and cousin. I just compensated my shortcoming by remembering them and offering them prayers. My folks understood that i won't be able to go home with my family, OIC kasi ako dito sa planta...bantay ng operation. I just spent my half-day on the tomb of my wife's uncle here at Antipolo. Inabot kami hanggang 9 pm bago umuwi sa bahay.
Laki na talaga ng pinagbago ng mga sementeryo ngayun at kung 'pano natin i-celebrate ang All Souls...comparing it 3 years, 4 years ago, mapapansin mo talaga. Pasikip na ng pasikip sa sementeryo...dati nagbabaon kami ng banig at nailalatag mo. Nakakatulog pa ako noon na unat ang paa. Kahapon, sisksikan na. Maghapon akong nakaiskwat na lang at talagang sumakit ang paa at pwet ko. Kaya pag-drive ko pauwi, talagang nakaramdam ako ng pagod.
Isa pang obserbasyon ko eh, medyo westernized na ang selebrasyon natin ngayon...ang mga kabataan, nagpaparaktis na rin ng Trick or Treat at 'yong iba ay nasa Halloween party na nakasuot pa ng iba't ibang costume. Well, wala namang masama dun, maganda nga eh...bu i hope na magtira rin tayo ng kaunting kaugalin tulad ng pagbisita nga sa mga mahal nating pumanaw at mag-offer ng dasal...afterall, para sa kanila naman ang araw na 'to.
Kagabi nga, naghatid ako ng mga bagets dito sa aming lugar papuntang kabayanan. May halloween party dun kaya ginawa akong driver. Well, ok lang yun...pinagdaanan ko naman ang ganun.
Sana, next year, makauwi naman ako sa probinsya para makabisita talaga ako sa mga puntod ng aking mga mahal at syempre family reunion din yun at para makita ko naman ang mga barkada ko. dun.
I wasn't able to go home in our province to celebrate the holiday and visit the tombs of my Lolo, Lola, my sister and cousin. I just compensated my shortcoming by remembering them and offering them prayers. My folks understood that i won't be able to go home with my family, OIC kasi ako dito sa planta...bantay ng operation. I just spent my half-day on the tomb of my wife's uncle here at Antipolo. Inabot kami hanggang 9 pm bago umuwi sa bahay.
Laki na talaga ng pinagbago ng mga sementeryo ngayun at kung 'pano natin i-celebrate ang All Souls...comparing it 3 years, 4 years ago, mapapansin mo talaga. Pasikip na ng pasikip sa sementeryo...dati nagbabaon kami ng banig at nailalatag mo. Nakakatulog pa ako noon na unat ang paa. Kahapon, sisksikan na. Maghapon akong nakaiskwat na lang at talagang sumakit ang paa at pwet ko. Kaya pag-drive ko pauwi, talagang nakaramdam ako ng pagod.
Isa pang obserbasyon ko eh, medyo westernized na ang selebrasyon natin ngayon...ang mga kabataan, nagpaparaktis na rin ng Trick or Treat at 'yong iba ay nasa Halloween party na nakasuot pa ng iba't ibang costume. Well, wala namang masama dun, maganda nga eh...bu i hope na magtira rin tayo ng kaunting kaugalin tulad ng pagbisita nga sa mga mahal nating pumanaw at mag-offer ng dasal...afterall, para sa kanila naman ang araw na 'to.
Kagabi nga, naghatid ako ng mga bagets dito sa aming lugar papuntang kabayanan. May halloween party dun kaya ginawa akong driver. Well, ok lang yun...pinagdaanan ko naman ang ganun.
Sana, next year, makauwi naman ako sa probinsya para makabisita talaga ako sa mga puntod ng aking mga mahal at syempre family reunion din yun at para makita ko naman ang mga barkada ko. dun.
No comments:
Post a Comment